Kafamda bir örs var. Nemrut'un sineğinden beter. Sessiz sedasız bir örs. Hangi günahın laneti olduğu bile müphem. İbrahimi ben yakmadım....

Boktan ailelerin amorti çocukları, Anlamın gıyabında kılınan cenaze namazlarısınız. Kurak mevsimlerin kısır mahsulü, Bitli kasıkların...

Serzeniş hali ile nasıl yaşar insan ömrü bilmem. Hele hayat, geri sayımın içerisindeki küçük anlardan ibaretken. Biraz düşündüm biraz...

“There was nowhere to go but everywhere, so just keep on rolling under the stars.” Said Jack Kerouac on his phenomenal book named On the...

Kokruyu beklerken – Oğuz Atay - 1975 Bizim olanı ve olmayanı sorgulama aşaması, yalnızlığın kıyısında yapılan tehlikeli bir yürüyüş...

Gözyaşlarının yüzünde bıraktığı izleri takip ederek gözlerine ulaştım. Bana bakmıyorlardı. Hayallerden hayal beğendirip onu bir yolculuğa...

Varlığınıza dair şüphe duyduğunuz anlarda yapmanız gereken tek şey var olmamayı dilemektir. Egoist bir tutumda görülen bu hisler, yok...

bırak yağsın yağmur ki içime çekeyim tanrının korkusunu içime sinsin bu buruk toprak kokusu tam hayatla inatlaşacakken bırak yutsun seni...

Olan her şeyin başka türlü olması mümkün değildi belki de. Laplace'ın şeytanının firarıydı büyük patlama, soykırımlar, yok olup giden...

Güneşli günde rüzgarın unufak ettiği deniz tozları, savurduğu izmarit dolu bu ince kum... Üstüme yapışan yosun ve biraz da kül kokusu...

Tepemden tırnağıma kurtlar var, içimi afiyetle yiyen kurtlar. "Dur" tabelasını görmeden kafalarına göre bir yol tutturmuşlar. Trafik...

“Keşke benim de karşımda her zorluğa rağmen dimdik duran ve beni sevebilen biri olsaydı. İnsan tek başına dağ olamıyor bazen.” Kıymetli...

Pardon! Biraz durup dinleyebilir misiniz? Evet siz, biraz bekleyin lütfen. Haklı olarak soruyorsunuz: "Niye?" Daha keskin gözlere...

Bir doğu mistisizmi var bu sıralar benliğimde. Kol geziyor damarlarımın ve eylemlerimin içinde. Bir bakıma büyülü bir düş gibi ancak bir...

Bize özel o şey neydi Kendimizden bile sakındığımız

Bir korkunun hayaleti dolaşıyor ortalıkta

Not: Hikayenin aslına dayanılarak kaleme alınan bu yazıya bir ölçü kurgu katılmıştır. Takvimler 1500'leri göstermiş, Saatler vurmuş 2'yi....

Kimi çarpık denk gelişlerin, kimi duygusal dönüşümlerin sonunda insanın kendi kendini tükettiği bir an gelebiliyor karşısına. Ben o an...

Ben yok muyum? İnce bir zardan mı ibaretim ben? Seyrelmiş miyim? Ben yok muyum? Bir yankı mı bu sözler. Boşlukta, bende çınlayan. Var...

O gün bir şeyler oldu. Ayak serçe parmağımı sehpaya çarptım. Canım feci acımıştı. Kardeşim gökyüzünde pamuk şekerden devasa bir insan...